Kościół Epikura

myśl Epikurejska opiera się na racjonalnym uznaniu i akceptacji natury. Dlatego nie ma czasu na ikony, symbole i niejasne rytuały zorganizowanej religii. W rzeczy samej, jest bardzo krytyczny wobec wszystkich takich rzeczy.

częściej … To Religia rodzi niegodziwość i rodzi złe uczynki … tak silna była religia w przekonywaniu do złego.
— Lukrecjusz , De Rerum Natura, Księga I. 84, 85, 101, tłumaczenie A. E. Stallings

absurdem jest zwracanie szczególnej uwagi na pieczenie gawronów i pianie kogutów oraz na świnie korzeniące się wśród śmieci … i traktowanie tych rzeczy jako oznak wiatru i deszczu.
— Democritus , tłumaczenie Jonathana Barnesa we wczesnej filozofii greckiej

co więcej, nie musisz być Epikurejczykiem, aby podążać za jego zasadami i żyć dobrym życiem Epikurejskim. „Kościół” epikurejski może być zupełnie niewidoczny; być może jest jeszcze lepszy.

jednak ludzie często uważają, że dziwny symbol jest przydatny i pożądany (zobacz tutaj wprowadzenie do tego pomysłu). Dlatego zaprojektowałem godło Epikurejskie, którego używam. Nazywam to ikoną Tetrapharmakos. Jest to połączenie greckich liter tau (Τ, τ) i phi (Φ, φ) od słowa tetrapharmakos: τετραφάρμακος. Słowo tetrapharmakos zasadniczo oznacza cztero-lub czteroczęściowe lekarstwo (z greckiego tetra 'cztery’ i pharmikon 'lek’).

nie bój się Boga,
nie martw się o śmierć;
to co dobre jest łatwe do zdobycia, a
to co straszne jest łatwe do zniesienia.
Tetrapharmakos

to czterokrotne lekarstwo na niepokoje, które trapią ludzkość, jest podstawą filozofii Epikura. Dlatego wymyśliłem ikonę Tetrapharmakos. Istnieje wiele jego wersji, w zależności od tego, jakiej Greckiej czcionki używam i czy używam wielkich czy małych liter. Zachęcamy do używania tej ikony jako sposobu na zapamiętanie kluczowych Nauk Epikura i aby pomóc ci w tym żyć błogosławionym życiem.

Przypisy:
Lukrecjusz był późniejszym Rzymskim wyznawcą Epikuru.
Demokryt żył i umarł przed Epikurem, więc najwyraźniej nie był Epikurejczykiem. Epikur był jednak spadkobiercą myśli etycznej Demokryta. Zobacz, na przykład, Epikurus and Democritean Ethics: an Archaeology of Ataraxia Jamesa Warrena.