Globalny raport Zrównoważonego Rozwoju 2019 | biblioteka multimedialna – Departament Spraw Gospodarczych i społecznych ONZ

osiągnięcie dobrobytu ludzi i wyeliminowanie ubóstwa wszystkich ludzi na Ziemi-oczekuje się, że liczba ośmiu i pół miliarda do 2030 roku—jest nadal możliwe, ale tylko wtedy, gdy nastąpi zasadnicza—i pilna—zmiana w relacjach między ludźmi a przyrodą oraz znaczne zmniejszenie nierówności społecznych i płciowych między krajami i wewnątrz nich, zgodnie z nowym raportem Organizacji Narodów Zjednoczonych opracowanym przez niezależną grupę naukowców, który zostanie uruchomiony w Brukseli. rok 2019 Szczyt SDG, ale udostępniony już dziś.

sprawozdanie, którego celem jest ocena postępów w realizacji Agendy zrównoważonego rozwoju do roku 2030, jest pierwszym tego typu sprawozdaniem, ponieważ cztery lata temu przyjęto przełomowe cele zrównoważonego rozwoju. Zatytułowany ” przyszłość jest teraz: Nauka na rzecz osiągnięcia zrównoważonego rozwoju”, raport stwierdza, że obecny model rozwoju nie jest trwały, a postęp osiągnięty w ciągu ostatnich dwóch dekad jest zagrożony odwróceniem poprzez pogłębianie się nierówności społecznych i potencjalnie nieodwracalne spadki w środowisku naturalnym, które nas podtrzymuje. Naukowcy doszli do wniosku, że o wiele bardziej optymistyczna przyszłość jest nadal osiągalna, ale tylko poprzez drastyczną zmianę polityki rozwoju, zachęt i działań.

w sprawozdaniu stwierdza się, że zrozumienie wzajemnych powiązań między poszczególnymi celami zrównoważonego rozwoju a konkretnymi systemami, które definiują dzisiejsze społeczeństwo, będzie niezbędne do opracowania polityki, która poradzi sobie z trudnymi kompromisami.

potrzeba transformacji

Tworzenie wzrostu gospodarczego tylko poprzez zwiększenie konsumpcji dóbr materialnych nie jest już realną opcją na poziomie globalnym: Prognozy wskazują, że globalne wykorzystanie materiałów w latach 2017-2060 prawie podwoi się, z 89 gigaton do 167 gigaton, przy odpowiednio zwiększonym poziomie emisji gazów cieplarnianych i innych toksycznych skutków, takich jak te z górnictwa i innych źródeł zanieczyszczeń.

obecny model rozwoju przyniósł dobrobyt setkom milionów. Ale doprowadziło to również do ciągłego ubóstwa i innych niedostatków; bezprecedensowego poziomu nierówności, które osłabiają innowacyjność, spójność społeczną i trwały wzrost gospodarczy; dzięki globalnemu systemowi klimatycznemu i utracie bioróżnorodności świat znalazł się blisko punktów krytycznych. Aby zmienić kierunek, naukowcy twierdzą, że świat musi przekształcić szereg kluczowych obszarów działalności człowieka, w tym żywność, energię, konsumpcję i produkcję oraz miasta.

te przemiany mogą nastąpić poprzez skoordynowane działania rządów, przedsiębiorstw, społeczności, społeczeństwa obywatelskiego i jednostek. Nauka ma do odegrania szczególnie istotną rolę—rolę, którą można jeszcze wzmocnić poprzez zwiększenie inwestycji w naukę na rzecz zrównoważonego rozwoju oraz w instytucje nauk przyrodniczych i społecznych z siedzibą w krajach rozwijających się.

w sprawozdaniu podkreślono, że osiągnięcie celów zrównoważonego rozwoju Zasadniczo wymaga oddzielenia wzrostu gospodarczego od degradacji środowiska, a jednocześnie zmniejszenia nierówności społecznych i nierówności płci w zakresie bogactwa, dochodów i dostępu do możliwości.

ponieważ nie wszystkie kraje zaczynają od tego samego miejsca, naukowcy twierdzą, że wyższy poziom wzrostu będzie nadal potrzebny w biedniejszych krajach, aby zapewnić wysokiej jakości usługi socjalne i infrastrukturę, jednocześnie podkreślając, że najpierw wzrost, a później sprzątanie nie wchodzi w grę. W sprawozdaniu podkreślono również potrzebę zwiększenia dostępu do odpowiednich technologii i wiedzy.

kraje rozwinięte muszą zmienić swoje modele produkcji i konsumpcji, w tym poprzez ograniczenie stosowania paliw kopalnych i tworzyw sztucznych, a także zachęcać do inwestycji publicznych i prywatnych zgodnych z celami zrównoważonego rozwoju.
naukowcy sugerują, że ONZ mogłaby promować nowy znak inwestycyjny zrównoważonego rozwoju, z jasnymi parametrami i wytycznymi, aby zachęcać i nagradzać inwestycje w branżach i rynkach finansowych, które przyspieszają zrównoważony rozwój i zniechęcają do inwestycji w tych, którzy tego nie robią.

rozległa transformacja, która jest potrzebna, nie będzie łatwa, a raport sugeruje, że potrzebne jest głębokie zrozumienie naukowe, aby przewidywać i łagodzić napięcia i kompromisy nieodłącznie związane z szeroko zakrojonymi zmianami strukturalnymi. Na przykład osoby tracące miejsca pracy w związku z odejściem od paliw kopalnych i innych gałęzi przemysłu, które stoją w sprzeczności ze zrównoważoną przyszłością, powinny być wspierane w kierunku alternatywnych źródeł utrzymania.

autorzy podkreślają, że konieczna będzie silna wola polityczna i zaangażowanie, aby dokonać niezbędnych przekształceń, że nie ma uniwersalnych rozwiązań, a interwencje w krajach rozwiniętych będą wyglądać zupełnie inaczej niż w krajach rozwijających się.

wezwanie do działania: 20 interwencji, które będą miały znaczenie

wezwanie do działania w sprawozdaniu wskazano 20 punktów, w których interwencje mogą przyczynić się do przeobrażenia i przyspieszonego postępu w kierunku wielu celów i celów w nadchodzącej dekadzie. Te ukierunkowane działania opierają się na najnowszej literaturze naukowej, analizując głębsze wzajemne powiązania systemowe, które identyfikują synergie i kompromisy między poszczególnymi celami i celami.

sprawozdanie opowiada się za powszechnym dostępem do podstawowych usług wysokiej jakości—opieki zdrowotnej, edukacji, infrastruktury wodno—kanalizacyjnej, mieszkalnictwa i ochrony socjalnej-jako wstępnym warunkiem eliminacji ubóstwa i postępu w dziedzinie dobrobytu ludzkiego, ze szczególnym uwzględnieniem osób niepełnosprawnych i innych grup w trudnej sytuacji. W sprawozdaniu wzywa się do ponownego zwrócenia uwagi na położenie kresu dyskryminacji prawnej i społecznej oraz do wzmocnienia związków zawodowych, organizacji pozarządowych, grup kobiecych i innych organizacji społecznych, uznając je za ważnych partnerów w wysiłkach na rzecz realizacji programu działań do roku 2030.

autorzy określają systemy żywnościowe i energetyczne jako szczególnie ważne areny zmian, ponieważ systemy te, ponieważ obecnie funkcjonują, prowadzą świat w stronę punktów krytycznych dla środowiska, ale są również kluczowymi obszarami dla zdrowia i dobrego samopoczucia ludzi.

system żywnościowy musi ulec powszechnym zmianom w infrastrukturze, normach kulturowych i społecznych oraz politykach, które wspierają obecne, niezrównoważone, status quo. Obecnie około 2 mld ludzi cierpi z powodu braku bezpieczeństwa żywnościowego, a 820 mln jest niedożywionych. Jednocześnie wskaźnik nadwagi rośnie w prawie wszystkich regionach świata, a globalna liczba osób dorosłych z nadwagą osiąga 2 miliardy i 40 milionów dzieci poniżej piątego roku życia.

w przypadku krajów rozwijających się konieczne są silniejsze poziomy ochrony socjalnej, aby zapewnić bezpieczeństwo żywnościowe i żywienie. Kraje muszą zmniejszyć wpływ swoich systemów produkcji żywności na środowisko, biorąc pod uwagę cały łańcuch wartości, zmniejszając marnotrawstwo żywności i zmniejszając zależność od źródeł białka pochodzenia zwierzęcego. Zarówno kraje rozwijające się, jak i kraje rozwinięte muszą zwracać większą uwagę na niedożywienie we wszystkich jego formach—w tym na coraz większą liczbę osób z nadwagą.

system energetyczny również musi się przekształcić, aby zlikwidować lukę w dostępie do energii. Blisko 1 miliard ludzi nie ma dostępu do energii elektrycznej, głównie w Afryce Subsaharyjskiej, a ponad 3 miliardy ludzi korzysta z zanieczyszczających paliw stałych do gotowania, powodując około 3,8 miliona przedwczesnych zgonów rocznie. Należy zająć się tymi lukami, jednocześnie zwiększając efektywność energetyczną i stopniowo eliminując wytwarzanie energii z paliw kopalnych bez wychwytywania i składowania dwutlenku węgla, tak aby światowa gospodarka została zdekarbonizowana, zgodnie z aspiracjami porozumienia paryskiego.

ilość nowoczesnej energii odnawialnej w całkowitej globalnej podaży energii wzrosła średnio o 5,4 procent rocznie w ciągu ostatniej dekady. Tymczasem od 2009 r. Cena odnawialnej energii elektrycznej spadła o 77 procent w przypadku fotowoltaiki słonecznej i 38 procent w przypadku wiatru na lądzie—i przez pięć lat z rzędu globalne inwestycje w czystą energię przekroczyły 300 miliardów USD rocznie.

jednak dodatkowy wzrost został zahamowany przez bezpośrednie i pośrednie dotacje na paliwa kopalne, które nadal odwracają uwagę od rzeczywistych kosztów gospodarczych, zdrowotnych i środowiskowych.

według prognoz 2/3 światowej populacji będzie mieszkać w miastach do 2050 r., w sprawozdaniu stwierdza się, że realizacja Programu Działań do 2030 r. będzie wymagała bardziej zwartych i wydajnych miast, które będą lepiej obsługiwane przez wysokiej jakości transport publiczny i inną infrastrukturę, usługi socjalne oraz gospodarkę zapewniającą przyzwoite i zrównoważone źródła utrzymania, w tym te, które umożliwiają technologie i przemysł oparty na naturze. Partnerstwa i sieci między miastami partnerskimi mogą pomóc liderom gmin w budowaniu dobrych praktyk i zasobu wiedzy specjalistycznej, podobnie jak inwestycje w budowanie ” nauki o miastach.”

naukowcy podkreślili, że globalne dobra środowiskowe—takie jak atmosfera, lasy deszczowe i oceany—muszą być chronione jako kluczowe źródła usług ekosystemowych i zasobów naturalnych. Rządy, społeczności lokalne, sektor prywatny i podmioty międzynarodowe muszą współpracować w celu ochrony, odbudowy i zrównoważonego wykorzystania zasobów naturalnych. Dokładna ocena aktywów środowiskowych jest kluczowym pierwszym krokiem, a ich wartość powinna być odzwierciedlona poprzez ustalanie cen, transfery, regulacje i inne instrumenty gospodarcze.

decyzje oparte na nauce

nauka musi odgrywać ważną rolę we wspieraniu zrównoważonego rozwoju. Uniwersytety, decydenci polityczni i fundatorzy badań naukowych muszą zwiększyć wsparcie dla badań prowadzonych w ramach Programu działań do roku 2030. Jednocześnie naukowcy zajmujący się naukami o zrównoważonym rozwoju i innymi dyscyplinami muszą współpracować w celu rozwiązania problemów rozwojowych i wzmocnienia interfejsu nauka-polityka-społeczeństwo, dostarczając społeczeństwu i decydentom informacji, które mogą wykorzystać do rozwiązywania problemów rozwojowych.

w sprawozdaniu przedstawiono argumenty przemawiające za przesunięciem obecnych priorytetów badawczych i wspieraniem innowacyjnych podejść do nauki o zrównoważonym rozwoju, podkreślając partnerstwa międzydyscyplinarne oraz zobowiązując się do wsparcia i zasobów dla instytucji naukowych, szczególnie na globalnym południu. W budżetach na pomoc rozwojową należy priorytetowo traktować zwiększanie zdolności naukowych i dostępu do nich na globalnym południu. Państwa członkowskie ONZ, konsorcja badawcze i biblioteki powinny współpracować w celu poprawy transgranicznej i interdyscyplinarnej współpracy naukowej na rzecz Celów Zrównoważonego Rozwoju.