California fish Species

basy Prążkowane poruszają się łatwo między słoną i słodką wodą, spędzając większość swojego cyklu życia w ujściach rzek. Temperatury do 34°C mogą wytrzymać przez krótki czas, ale temperatury powyżej 25°C są stresujące, a 30°C przez dłuższy czas jest śmiertelne. Dorośli mogą również wytrzymać gwałtowne zmiany temperatury, które towarzyszą zmianom zasolenia. Rozpuszczony poziom tlenu tak niskie, jak 3-5 mg / l może również przetrwać przez krótki czas. Bass pasiasty potrzebuje trzech bardzo specyficznych struktur siedliskowych: (1) dużej chłodnej rzeki do tarła, z wystarczającym przepływem, aby utrzymać larwy zawieszone w ujściu, (2) dużego zbiornika wodnego z dużą ilością ryb do zjedzenia i (3) ochronnego ujścia dla młodych osobników do wzrostu poprzez żerowanie na bezkręgowcach. W Kalifornii jedynym obszarem, który spełnia te kryteria, jest ujście rzeki San Francisco i otaczające ją zbiorniki wodne. Te pasiaste populacje bassów spędzają większość czasu w zatokach, ale wyprowadzają się do oceanu w latach El Nino i zimują w delcie Sacramento-San Joaquin do końca sezonu tarła. Młode żywią się głównie bezkręgowcami, zwłaszcza amfipodami i widłonogami, stopniowo włączając do swojej diety więcej ryb, gdy stają się większe. Kiedy staną się wystarczająco duże, basy w paski są prawie całkowicie piscivorous i są zarówno żarłoczne, jak i oportunistyczne. Niektóre osobniki zostały zaobserwowane w oczekiwaniu przez sztuczne dywersje na zasadzkę młodych łososi, gdy wychodzą z rurki, która umożliwia przejście w dół Przez dywersję.

samce dojrzewają po 2-3 latach, samice po 4-6 latach, a tarło rozpoczyna się zwykle w kwietniu. Dokładny początek sezonu tarła jest jednak różny i zależy od interakcji temperatury, przepływu i zasolenia. Gdy warunki są odpowiednie, w tym temperatury od 14°C do 21°C, na powierzchnię wypływają grupy liczące 5-30 osobników, złożone z niektórych samic, ale głównie samców. Tam grupa uwalnia swoje jaja i milt jednocześnie, tak że jaja są zapłodnione, gdy pływają w dół. Jaja muszą pozostać zawieszone w słupie wody, aby przetrwać, a zatem wylęgają się szybko (po około 48 godzinach). Larwy będą żyć z worka żółtkowego przez następne 7-8 dni, ponieważ są popychane przez prąd w dół rzeki, gdzie spotykają się świeża i słonawa woda. Obszary te są zwykle najbardziej produktywne, co skutkuje dużymi ilościami zooplanktonu dla młodych basów pasiastych do jedzenia. Płodność wzrasta wraz z wielkością, a samice w wieku 4 lat mogą wyprodukować 243 000 jaj w sezonie. Liczba ta wzrośnie do 1,4 miliona jaj w wieku 8 lat i może osiągnąć maksymalnie prawie 5 milionów. Większe samice produkują również większe jaja z większą ilością żółtka i oleju, co prowadzi do większego wskaźnika przeżycia. Wzrost jest najbardziej szybki w ciągu pierwszych 4 lat, ale różni się w zależności od dostępności żywności. Średnio w pierwszym roku osiąga 9-11 cm FL, a w czwartym 44-54 cm FL. Osoby starsze niż 10 lat lub większe niż 85 cm FL są rzadkie. Największy odnotowany osobnik miał 125 cm wzrostu, a niektóre z nich miały ponad 30 lat.

pomimo wyżej wymienionych wymagań, w zbiorniku Millerton Reservoir istnieje bez dostępu do morza populacja Bassa pasiastego, tarło w rzece San Joaquin i rośnie w szybszym tempie (55-56 cm przed czwartym rokiem) niż populacja w delcie Sacramento-San Joaquin.