the dynamics of transepidermal water loss (TEWL) from hydrated skin

Achtergrond/doelstellingen: wanneer een occlusieve hoes op de huid wordt aangebracht, wordt het transepidermal water loss (TEWL) geremd en de huid hydrateert. Bij het verwijderen van de occlusie verdampt en verspreidt het water, dat zich tijdens de occlusie in de porositeit van de huid ophoopt, buiten met een TEWL-snelheid die groter is dan de basale waarde en functie van de tijd. Het doel van dit artikel is om een fysisch-mathematisch model te ontwikkelen voor het simuleren van de dynamiek van epidermale (vrije) waterverdamping (ooi) en transepidermaal waterverlies van gehydrateerde huid.

methoden/resultaten: het model, dat is gebaseerd op algemene resultaten en methoden van transportverschijnselen, is gekalibreerd en gevalideerd door experimentele proeven, in vivo, met behulp van een verdampingsmeter. Zowel het theoretische model als de experimentele resultaten tonen aan dat het vrijkomen van overtollig water dat zich in de huid ophoopt na een occlusie, een snel voorbijgaand fenomeen is, dat een karakteristieke tijd heeft van de Orde van minuten (het aanvankelijke verval is inderdaad zeer snel, in minder dan een minuut kan de TEWL-waarde met meer dan 50% afnemen). De karakteristieke meettijd van de verdamper kan daarentegen wel 30 s bedragen. Daarom is het gebruik van de verdampingsmeter voor het meten van de beginwaarden van TEWL bij onmiddellijke verwijdering van de occlusie niet betrouwbaar, zoals in het document wordt aangetoond. Wanneer een voorbijgaand fenomeen niet volledig kan worden beschreven door een meetapparaat dat een initiële karakteristieke responstijd heeft van de Orde van de karakteristieke tijd van het fenomeen, moet een wiskundig model worden ontwikkeld dat de dynamiek van het fenomeen beschrijft. Vervolgens kunnen de metingen die na de stabilisering van de meetinrichting worden verricht, met behulp van het model naar de begintijden worden geëxtrapoleerd, zodat een volledige kwantitatieve beschrijving van het verschijnsel versus de tijd mogelijk is. Ten slotte tonen de experimentele resultaten aan dat de wegwerpluier van een baby, geladen met water, zich gedraagt als een ondoordringbare occlusieve dekking op de huid.