Alexander: Terry Cannon was een Baseball subversief, in the best of ways

als je in de hemel gelooft, weet dan dat het vandaag de dag een eigenzinnige, meer gepassioneerde en creatievere plek is. Terry Cannon, een bibliothecaris van beroep, een man van vele en gevarieerde Interesses en de maker van wat Jim Bouton de “People’ s Hall of Fame” noemde in Pasadena ‘ s Baseball reliekschrijn, verloor zaterdag zijn strijd met galwegkanker. Hij was 66. Honkbal was slechts een van zijn interesses, hoewel het reliekschrijn en het companion Institute for Baseball Studies aan het Whittier College de dingen waren waarvoor hij het meest bekend was op de sportpagina ‘ s. Hij studeerde af aan de San Francisco State State en was betrokken bij de lancering van het Pasadena Filmforum in 1975 (nu het Los Angeles Filmforum), een non-profit die zich toelegt op het tonen en bespreken van experimentele films op regelmatige basis in een openbare ruimte. Op een gegeven moment, het draaide wekelijkse filmvertoningen in de kluis van wat vroeger een bank in de oude stad Pasadena. Cannons creativiteit en passies – voor de kunsten, voor jazz, voor honkbal – leidden hem in verschillende richtingen. Hij lanceerde drie verschillende tijdschriften gewijd aan de kunsten, met de kenmerkende namen van “Follies,” “Gosh,” en “Spiral,” evenals een auto tijdschrift met zijn vader die ze noemden “Skinned Knuckles.”(Zoals Cannon opmerkte in een 2009 oral history project, hij uiteindelijk verkocht het laatste tijdschrift aan iemand in Huntington Beach voor $1, en hij sierlijk weigerde toen de koper aangeboden om te gooien in een six-pack van bier ook.)

hij was archivaris. Op een gegeven moment raakte hij en zijn vrouw Mary bevriend met filmmaker en schilder Sara Kathryn Arledge, erkend als een van de “voormoeders van de Amerikaanse experimentele cinema. Toen Arledge in 1998 stierf had ze geen erfgenamen, dus de kanonnen redden en bewaren haar werk, en het Armory Center for the Arts in Pasadena heeft vervolgens een deel van het tentoongesteld. “Veel ervan was net door Terry en Mary opgeslagen in hun garage voor jaren en jaren omdat er geen andere plaats voor was,” zei Adam Hyman, de directeur van Los Angeles Filmforum. “Ze hebben een catalogus die nu uitkomt op het werk van Sara Kathryn Arledge.”

zelfs in de weken voorafgaand aan zijn dood werd Cannon ondergedompeld in een project, het bewerken van de liner notes die journalist en auteur Lynell George had geschreven voor een CD van jazzcomponist-muzikant Bobby Bradford van zijn compositie” Stealing Home”, geschreven ter ere van de honderdste verjaardag van Jackie Robinson ‘ s verjaardag afgelopen September.

“geen van deze dingen zou ooit Terry geld opleveren,” zei Hyman. “Het waren gewoon de dingen waar hij van hield en de mensen die hij wilde ervoor zorgen dat bekend en gezien werden en de verhalen die verteld konden worden. Het was niet het spul dat grote bedrijven geld kon maken, maar dat mensen hun liefde ervoor konden delen op kleine manieren en er meer van konden vinden. Ik denk dat hij echt briljant was in het uitzoeken van de verbanden tussen dingen, en dan interessante artistieke forums om dingen te geven.”

wat ons op een omweg naar de koebellen brengt. Cannon lanceerde de reliekschrijn in 1999, als alternatief voor de stuffier, meer officiële National Baseball Hall of Fame and Museum in Cooperstown. De eerste inwijkelingen in het Heiligdom van de Eternals in 1999 waren Curt Flood, Bill Veeck en Dock Ellis, wat een vrij nauwkeurige weergave is van waar deze instelling naartoe ging. In juli vorig jaar, toen J. R. Richard, Billy Beane en UCLA softbal grote Lisa Fernandez werden ingewijd, was het auditorium met 175 zitplaatsen in de Pasadena Central Library gevuld … en aan het begin van de ceremonie, met Cannon die het jaarlijkse ritueel leidde, riepen de verzamelde koebellen ter ere van Hilda Chester, de superfan van de Brooklyn Dodgers van de jaren 1930 tot 1957.

“toen we dit in 1999 begonnen had ik geen idee en mensen die betrokken waren bij de reliekschrijn hadden geen idee hoe dit zou gaan vliegen,” vertelde Cannon me in een interview afgelopen juli. “Ten eerste, zou dit iets zijn waar onze supporters (en) leden sterk voor zouden zijn? En ten tweede, zouden de honkballers die we eerden het accepteren? “En in dat eerste jaar, Dock Ellis kwam en hij bood zijn acceptatie opmerkingen en brak in op de lessenaar, en sprak over hoe in zijn carrière hij veel bijdragen had gemaakt, maar ze waren niet herkend. Hij had nog nooit zo ‘ n eer ontvangen als wij hem hadden gegeven. Het schudde hem echt en hij werd erg emotioneel op dat moment. Ik zei, Er is geen twijfel dat dit levensvatbaar zal zijn, dit gaat werken, mede dankzij Docks reactie op het ontvangen van de eer.”

er zijn nu 63 leden van het heiligdom der eeuwigheid. Rube Foster, Max Patkin en Bob Costas zouden dit jaar worden ingewijd, een ceremonie die waarschijnlijk volgende zomer zal plaatsvinden. Sommige van die verankerd zijn ook Hall of Famers, sommige moeten Hall of Famers zijn (Maury Wills en Dick Allen, om er twee te noemen), en sommige zouden een kaartje moeten kopen om ooit het museum in Cooperstown binnen te gaan, maar zijn toch integraal onderdeel van de geschiedenis van honkbal.

soms haalt de Hall of Fame zelfs een inhaalslag in. Als Marvin Miller volgende zomer postuum wordt begraven in Cooperstown, zal het 18 jaar zijn nadat de reliekschrijn hem eerde. De subversiviteit en anti-establishment karakter van de reliekschrijn, zoals opgemerkt door de omhelzing van mensen als Jim Bouton en Bill Lee en Ted Giannoulas – aka De San Diego kip – was precies het punt. De geschiedenis van het spel is niet altijd netjes, degenen die een rol spelen in de overlevering van het spel zijn niet altijd wie je zou verwachten, en er moet een plaats voor hen.

zoals Terry Cannon, die gewoon een man was die van honkbal hield en een talent had voor het creëren van entiteiten die instituties werden. Hij maakte een imprint op het spel op zijn eigen manier met de reliekschrijn en het Institute for Baseball Studies, gelegen op de Whittier campus, met zijn collectie van boeken, tijdschriften en papers die zijn uitgegroeid tot een go-to onderzoeksbron voor auteurs en historici.

dus als Terry wordt ingewijd in zijn eigen heiligdom, wat hopelijk de volgende keer zal zijn dat de leden van het reliekschrijn samenkomen, mogen de koebellen nog luider en langer klinken ter ere van hem.

[email protected]

@Jim_Alexander op Twitter